In woorden verlies ik mij

Overig

Dwalend door de dalen van alle verschillende talen,
wankel ik van daarnet naar dadelijk.
Rollend door accenten vergeet ik wie ik ben, waar ik ben en wanneer nu is.
“Dat is nu,” denk ik dan, “Nee… dat is nú,” denk ik dan opnieuw,
en dan ben ik het plots allemaal weer vergeten.
Ik vlieg verder over rivieren van de woorden van vroeger en vraag mezelf:
“Ben ik hier dan misschien?”
Kruislings doorklief ik een kloof vol krassende woorden die knagen van mijn oren,
en ik denk: “Ben ik mezelf hierin verloren?”

Straks

Verhalen

“Hoi Nijlpaard, zullen we in de rivier spelen?” vroeg Olifant.
“Nee, ik heb nu geen zin… straks,” zei Nijlpaard.
“Wanneer is straks?” vroeg Olifant.
“Als ik zin heb… denk ik,” Zei Nijlpaard twijfelend.
“Maar misschien heb ik dan geen zin meer,” zei Olifant teleurgesteld, “kunnen we het anders zo meteen doen?”
“Zo meteen duurt misschien nog heel lang,” zei Nijlpaard.
Het was even stil.
“En dadelijk dan?” vroeg Olifant.
“Nee, dadelijk heb ik geen zin,” zei Nijlpaard.
“Oh… jammer.” Olifant ging zitten. “Is het al straks?”
“Bijna,” zei Nijlpaard.
Ze keken elkaar even aan,
“Nu?”
“Ja, Nu.”